Forum.pl

Kontrakty CFD zmieniły rynek i zrewolucjonizowały handel, oferując inwestorom możliwość spekulowania na wzrostach lub spadkach akcji za pomocą dźwigni finansowej, przy użyciu komputera i połączenia internetowego. Kontrakty CFD miały niewielu konkurentów w sektorze usług finansowych i zostały szybko przyjęte przez inwestorów poszukujących niezależności finansowej.

CFD to produkt finansowy utworzony z instrumentu bazowego. Nie ma odbioru ani dostawy instrumentu bazowego, a wynik wymiany (różnica pieniężna między ceną kupna i sprzedaży) jest rozliczany w gotówce. Kontrakty CFD są dostępne dla szerokiej gamy aktywów bazowych, od pojedynczych akcji po indeksy giełdowe, waluty i towary.


Brytyjski rynek kontraktów CFD istnieje od lat 80-tych i stał się bardzo dynamiczny od połowy lat 90-tych wraz z pojawieniem się Internetu. Brytyjski rynek kontraktów CFD eksplodował, gdy nastąpiła bessa w latach 2000-2002, a inwestorzy zażądali większej dźwigni finansowej i bardziej efektywnych sposobów na krótkie akcje. Od tego czasu kontrakty CFD stały się główną formą handlu w Wielkiej Brytanii zarówno dla inwestorów profesjonalnych, jak i prywatnych.

Wolumen obrotu kontraktami CFD na akcje znacznie wzrósł w ostatnich latach. Wyłączając transakcje między profesjonalnymi firmami, takimi jak banki inwestycyjne i brokerzy, kontrakty CFD na akcje stanowią około 30% wszystkich transakcji na brytyjskim rynku akcji.


Popyt wzrósł również w Europie kontynentalnej, gdzie instytucje wykorzystują kontrakty CFD do celów hedgingowych, a inwestorzy detaliczni zwracają się ku kontraktom CFD, aby zastąpić bardziej tradycyjne produkty inwestycyjne, takie jak warranty i certyfikaty. Cztery ważne wydarzenia wspólnie przyspieszyły proces dezintermediacji, eliminacji pośrednika i znacznego przeniesienia władzy finansowej z banków inwestycyjnych i instytucji finansowych na osoby fizyczne. W pewnej kolejności są to: wprowadzenie SET w październiku 1997 r., pojawienie się nowych instrumentów finansowych i instrumentów pochodnych, pełna widoczność rynku dzięki poziomowi II oraz wpływ Internetu jako zasobu i środka realizacji.

Kontrakty CFD weszły na rynek detaliczny w 1998 roku, prawie dekadę po tym, jak stały się legalną alternatywą dla tradycyjnego handlu akcjami na arenie instytucjonalnej. Siłą napędową ich pojawienia się było połączenie zaporowego systemu opłat skarbowych w Wielkiej Brytanii oraz trudności w tworzeniu i utrzymywaniu krótkich pozycji na poszczególnych akcjach. Kontrakty CFD są idealne do handlu krótkoterminowego. Nie są one ani substytutem, ani alternatywą dla inwestowania długoterminowego.


Jak wspomniano powyżej, cztery dość znaczące wydarzenia zbiegły się, aby uczynić brytyjski rynek akcji bardziej dostępnym, widocznym, zyskownym i przyjaznym dla użytkownika.

W październiku 1997 r. Londyńska Giełda Papierów Wartościowych (LSE) wprowadziła SET, skomputeryzowany system zarządzania zleceniami, zastępując tradycyjny system tworzenia rynku dla 200 największych akcji. Mimo początkowego sceptycyzmu, SET jest obecnie uznawany za główne źródło odkrywania cen i płynności. Według najnowszych danych LSE, ponad 60% transakcji jest realizowanych w systemie SET. SET jest również wykorzystywany do określania oficjalnych cen zamknięcia oraz aukcji przed-, wewnątrz- i po-rynkowych, które zapewniają inwestorom CFD wiele możliwości handlowych. Możliwość stania się cenotwórcą, a nie cenobiorcą, oraz składania zleceń z limitem w ramach spreadu rynkowego jest kluczową cechą dzisiejszego rynku.

Kontrakty CFD nie są jedynymi instrumentami finansowymi, które przeżywają gwałtowny wzrost. Popularność spreadbettingu, wprowadzenie uniwersalnych kontraktów futures na akcje przez LIFFE i rosnące wykorzystanie rynku opcji są wskaźnikami apetytu inwestorów.


Możliwość sprawdzenia głębokości rynku stała się obecnie niezbędna. Wielu brokerów oferuje tę usługę, a możliwość zobaczenia wszystkich zleceń kupna i sprzedaży złożonych na rynku zapewnia skuteczny wgląd w równowagę sił między kupującymi i sprzedającymi. Jednak informacje te należy również traktować z ostrożnością, ponieważ animatorzy rynku i inni uczestnicy mogą celowo "obciążać" swoje księgi wieloma zleceniami, aby stworzyć fałszywe wrażenie, że wsparcie jest dobrze utrzymane, a zlecenia te zwykle magicznie znikają, gdy tylko są bliskie realizacji. Głębokość rynku stawia nas na równi z dużymi organizacjami, ale nie powinna być postrzegana jako pomoc w handlu lub jedyne źródło informacji.


Czwartym ważnym wydarzeniem jest rozwój i rozprzestrzenianie się Internetu, zarówno jako zasobu, jak i środka realizacji. Fakt, że spreadbetting online cieszy się tak silnym wzrostem, nie może być całkowicie niezależny od faktu, że jest on anonimowy i może być przeprowadzany przy minimalnym kontakcie z ludźmi. Internet odegrał kluczową rolę w zbliżeniu rynków, zwiększeniu ich widoczności, zmniejszeniu prowizji maklerskich i umożliwieniu niemal bezpośredniego przetwarzania zleceń handlowych. W Wielkiej Brytanii, w przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, wiadomości mające wpływ na ceny są często publikowane w ciągu dnia handlowego, co tradycyjnie dawało przewagę bankom inwestycyjnym i animatorom rynku, którzy mogli odpowiednio dostosować swoje ceny. Obecnie, dzięki księdze zleceń i bezpośredniemu dostępowi, osoby fizyczne mogą również działać szybko, aby skorzystać z nieprecyzyjnych cen.


Jak zapewne wiesz, możesz kupować kontrakty różnic kursowych na wiele bazowych instrumentów finansowych, takich jak akcje, indeksy, waluty itp. Format kontraktów CFD jest elastyczny; wszystko, czego potrzeba, to wystarczająco płynny rynek z dużą liczbą transakcji, aby broker mógł utworzyć kontrakt CFD.

Broker może działać na dwa sposoby, a trzeci jest obecnie dostępny tylko na rynku australijskim. Pierwszym z nich jest model animatora rynku (MM). Broker MM CFD ustala ceny kupna i sprzedaży w oparciu o rynek bazowy dla swoich klientów. Chociaż ostatecznie sprowadza się to do pełnej kontroli przez brokera, a zatem niektórzy uważają, że można nimi manipulować, jest to opłacalny system, który jest używany przez giełdy na całym świecie. Konkurencja ze strony dużej liczby brokerów CFD oferujących podobne usługi utrzymuje ogólnie uczciwe ceny, nawet jeśli niektóre skargi są czasami uzasadnione.


Drugim systemem stosowanym przez brokerów CFD jest model bezpośredniego dostępu do rynku (DMA). Ten system brokerski daje inwestorowi bezpośredni dostęp do instrumentu bazowego, pozwalając mu ufać, że dokładnie odzwierciedla on ceny rynkowe. Podczas gdy w przypadku systemu animatora rynku inwestorzy często narzekają na ponowne kwotowania, gdy zlecenie zostanie odrzucone. W systemie DMA zlecenia są zawsze realizowane, gdy istnieje wystarczająca płynność, ponieważ zlecenia są składane bezpośrednio na bazowym papierze wartościowym, ale czasami mogą one ucierpieć z powodu poślizgu (różnicy między ceną żądaną a otrzymaną), jeśli nie ma wystarczającej płynności dla żądanej ceny.


Trzeci system to "kontrakty CFD będące przedmiotem obrotu giełdowego". Te kontrakty CFD są przedmiotem obrotu bezpośrednio na scentralizowanej giełdzie. System ten, wprowadzony na Australijską Giełdę Papierów Wartościowych (ASX) w 2007 r., jest kontrolowany przez rząd Australii, dzięki czemu jest równie solidny jak tradycyjne akcje. Eliminuje on ryzyko kontrahenta lub ryzyko niewykonania zobowiązania przez brokera, ponieważ te kontrakty CFD są gwarantowane przez ASX. Istnieją pewne wady: liczba dostępnych kontraktów CFD jest ograniczona, a koszty są zwykle wyższe, ponieważ trzeba pokryć opłaty giełdowe, a także prowizje maklerskie.